Marianna - prababcia Andzi. Prawnuczka nazywa ją babunią. Ma ciepłe, brązowe oczy i białe, delikatne jak chmurka włosy upięte w kok. Mieszka w starym domu nad rzeką. Po raz pierwszy wystąpiła w ksiażce "Andzia i duch pana Baryłki". Ma sąsiada Cyryla.
Dom []
Dom prababci Marianny jest położony nad rzeką. Został zbudowany bardzo dawno, jeszcz przed wojną. Jego ozdobą były piękne, rzeżbiony drzwi z mosiężną kołatką z paszczą lwa. Drzwi były niezwykłe, bo gdy się je otwierało, wcale nie wchodziło się do domu babci. Za nimi znajdował się ciemny przedsionek i kolejne drzwi. Dopiero za tymi drugimi drzwiami znajdowało się podwórko. Z boku, po prawej stronie, znajdowała się drewniana kładka. Prowadziła ona do trzecich drzwi. I tam właśnie mieszkała prababcia Marianna. Dom był pełen tajemnic i zagadek.
Za każdym razem, gdy Andzia wchodziła po kładce, wyobrażała sobie, że babunia mieszka w zamku, a kładka to most zwodzony.