Agnieszka Stelmaszyk Wiki
Nie wiem, jak powinna wyglądać autorka, ale chyba tak nie wyglądam.

—Agnieszka Stelmaszyk

Agnieszka Stelmaszyk - polska autorka książek dla dzieci i młodzieży. Urodziła się 6 stycznia 1976 roku. Pochodzi z Wielkopolski, ale aktualnie mieszka z rodziną w Bydgoszczy.

Zanim odkryła swój talent pisarski, podejmowała się różnych zajęć. Już jako dziewczynka marzyła o tym, by zostać lekarzem lub przyrodnikiem. Później myślała o karierze archeologa, a nawet malarki. W pełni spełniona pouczyła się jednak dopiero jako pisarka. Autorka twierdzi, iż najbardziej w tym zawodzie pociąga ją fakt, że może wcielić się w dowolnie wybraną postać i na chwilę stać się kimś zupełnie innym.

Agnieszka Stelmaszyk uczęszczała do Szkoły Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Wysokiej. W szkole podstawowej korespondowała przez krótki czas z dziewczynką z NRD o imieniu Ramona. Autorka nie pamięta jej nazwiska, ale postanowiła nazwać jedną z bohaterek Koalicji Szpiegów na jej cześć.

Jej mama uczyła przyrody, więc autorka większość dzieciństwa spędziła w szkole, na zapleczu sali biologicznej (twierdzi, że przyroda ją fascynowała od tego czasu). Z zawodu Autorka jest nauczycielką języka polskiego, jednak nigdy nie pracowała w szkole. Jej rodzice pracowali też w zakładzie mleczarskim.

Prywatnie jestem całkiem zwyczajną osobą i jeśli czasem ktoś przez przypadek dowie się, że piszę książki dla dzieci, to nieraz się dziwi. Nie wiem, jak powinna wyglądać autorka, ale chyba tak nie wyglądam. Mam dziesięcioletniego syna. Czasem czyta moje książki jeszcze w maszynopisie i dodaje do nich stosowne uwagi. To mi pomaga, ponieważ jeśli on uzna, że coś jest nudne, to inne dzieci też tak odbiorą dany fragment, więc wtedy tnę i poprawiam.

—Agnieszka Stelmaszyk

Bibliografia[]

Aby przejrzeć pełną bibliografię Agnieszki Stelmaszyk (2007-2021), przejdź do osobnego artykułu Bibliografia.

2007[]

Pierwszym sukcesem pisarskim Agnieszki Stelmaszyk było wydanie w 2007 roku w wydawnictwie Papilon zbioru opowiadań z morałem (2007), które później zostały wydane ponownie. W tym samym roku na rynku pojawiła się pierwsza część powieści dla dzieci - Mali Agenci. Dziecięcy świat przygód (2007).

W 2007 roku ukazały się 2 publikacje.

2009[]

W 2009 roku w wydawnictwie Book House ukazała się seria 12 opowiadań Już czytam, która okazała się być niezwykle popularną serią. Wydawnictwo wydało też po raz pierwszy Świąteczną opowieść (2009), wydaną później jako Niezwykłe święta Kornelii (2009).

W 2009 roku ukazało się 14 publikacji.

2010[]

Rok 2010 był dla autorki przełomowy, gdyż zaowocował pierwszym tomem Kronik Archeo (2010), książki, która okazała się wielkim hitem. Dodatkowo, ukazała się wtedy kolejna książka dla dzieci - Hinkul na bezkociej wyspie (2010).

W 2010 roku ukazały się 2 publikacje.

Lektury dzieciństwa[]

W dzieciństwie pisarka czytała w każdej wolnej chwili. Korzystała z biblioteki szkolnej, potem także miejskiej. Do dzisiaj pierwsze dni letnich wakacji kojarzą się jej ze stosikiem wypożyczonych książek, obowiązkowo znajdowały się w nim tomy o archeologii, historii i podróżach. Autorka zachowała powieści z własnej biblioteczki. Duży sentyment ma do "Archaniołów i szakali" oraz "Polinezyjskiego pasatu". Książki te należały jeszcze do pradziadków pisarki, Agnieszki i Franciszka, są jej jedyną pamiątką po nich. Niektóre z ulubionych lektur autorki czyta teraz jej syn.

Wyjątkowo wspominam również „Karolcię” Marii Krüger, ponieważ zawsze chciałam znaleźć magiczny koralik tak jak tytułowa bohaterka.

—Agnieszka Stelmaszyk

Autorka wspomina, że w dzieciństwie czytała dużo książek przygodowych, podróżniczych, historycznych. Do dziś ma na półce kilka ulubionych, na przykład: „Śladami Tecumseha” Longina Jana Okonia, „Czarne Wamputy głoszą wojnę” Jana Szczepańskiego, „Dan Drewer i Indianie” Adama Bahdaja. Książki te przetrwały kilka dużych przeprowadzek i mają już pożółkłe strony, ale Stelmaszyk wciąż darzy je dużym sentymentem. Lubiła też Karola Maya, Aleksandra Dumasa oraz cykl o Panu Samochodziku Zbigniewa Nienackiego.

Agnieszka Stelmaszyk uwielbia książki dla dzieci i młodzieży, dlatego czyta głównie taką literaturę. Lubi także biografie, wspomnienia, książki podróżnicze i historyczne. Przepada również za literaturą dziewiętnastowieczną.

Pomysły i inspiracje[]

Wiele rzeczy mnie inspiruje. Trochę trudno wyjaśnić, jak to się dzieje, ale czasem zobaczę coś, co powoduje, że widzę jakąś historię, którą muszę rozwinąć i opisać. I ten moment jest najbardziej ekscytujący.

—Agnieszka Stelmaszyk

Stelmaszyk dużo czyta i podróżuje. Poznaje w ten sposób wiele ciekawych miejsc, dowiaduje się o różnych zagadkach i tajemnicach. Chce się tymi wrażeniami podzielić z czytelnikami, więc wymyśla kolejną książkę, w której może umieścić te wszystkie informacje. Największą inspiracją są dla autorki własne, niekoniecznie dalekie, podróże. Wystarczy, że wyjedzie gdzieś blisko, do lasu albo nad jezioro, aby wena znów powróciła.

Pomysłów na książki najczęściej szuka sama, tak długo, aż go znajdzie. Czytelnicy często podsuwają jej pomysły na ciekawe miejsca akcji w Kronikach Archeo. Stelmaszyk ma też zaprzyjaźnione grono osób, które użyczało jej zdjęć z podróży do Japonii, Norwegii, czy Szkocji, kiedy autorka pracowała nad swoimi książkami.

Sposób pracy[]

Jeżeli okoliczności mnie do tego zmuszają, potrafię pisać w każdych warunkach.

—Agnieszka Stelmaszyk

Agnieszka Stelmaszyk zawsze ma przy sobie notes i długopis, ponieważ pomysły lubi spisywać na papierze. Może pisać w każdych warunkach, najbardziej jednak lubi pracować w domu, przy swoim biurku. Ma wtedy pod ręką wszystkie potrzebne materiały, notatki, zdjęcia i książki. Stara się mieć na biurku porządek, bo bałagan ją dekoncentruje. Pracę zaczyna około ósmej, zaraz po śniadaniu. Najbardziej lubi pisać w ciszy lub słuchając muzyki. Późnym popołudniem i wieczorem odpowiada na listy, czyta i przygotowuje pomysły i notatki na następny dzień. Po skończonej pracy stara się odpocząć od komputera, dlatego wieczorem dużo czyta. Pisze systematycznie, prawie codziennie. Zawsze tworzy sobie wcześniej orientacyjny plan pracy, ale nie trzyma się go sztywno, modyfikuje go, jak tylko przychodzą jej do głowy inne pomysły.

Początki kariery[]

Trudno mi powiedzieć, dlaczego zaczęłam pisać właśnie dla dzieci. Chyba dlatego, że zawsze zwariowane historie krążyły mi po głowie i w pewnym momencie po prostu zaczęłam przelewać je na papier.

—Agnieszka Stelmaszyk

Autorka mówi, że kiedyś zwyczajnie usiadła i zaczęła pisać. Nie zastanawiała się dlaczego. Odczuwała taką potrzebę i chciała spisać historię, którą wymyśliła. Pierwsze teksty Stelmaszyk do dziś spoczywają na dnie szuflady. Od dzieciństwa wymyślała przeróżne historie, ale ich nie spisywała. Nawet teraz nie zapisuje wszystkich swoich pomysłów, segregując je, wybierając tylko te najlepsze.

Gdy Stelmaszyk miała już trochę opowiadań w szufladzie, pewnego dnia natknęła się w na ogłoszenie w Internecie, w którym szukano autora, w tym również debiutantów. Uznała, że nie zaszkodzi wysłać paru fragmentów, mimo tego, że już wcześniej nie poszczęściło jej się w podobnych próbach.

Tym razem jednak otrzymała propozycję współpracy z wydawnictwem. Dzięki temu trzy opowiadania Stelmaszyk ukazały się w 2007 roku w zbiorze Opowiadania z morałem, a zaraz potem światło dzienne ujrzeli Mali Agenci.

Kroniki Archeo[]

Agnieszkę Stelmaszyk zawsze fascynowała historia starożytnego Egiptu. Gdy była kiedyś w Berlinie, zwiedzała muzea poświęcone sztuce starożytnej. Pragnęła zobaczyć wtedy słynne popiersie Nefertiti. Rzeźba stała na postumencie w przyciemnionej sali jednego z muzeów i wywarła na niej ogromne wrażenie. Akurat tego dnia zwiedzających było niewielu i przez dłuższy czas mogła w spokoju przyglądać się rzeźbie. To właśnie wtedy wymyśliła pewną historię, z której później powstał pierwszy tom serii Kroniki Archeo - Tajemnica klejnotu Nefertiti. Syn autorki również fascynował się Egiptem, znał wielu bogów i faraonów, wciąż rysował piramidy i wypytywał o mnóstwo rzeczy. Dlatego właśnie pierwszy tom serii rozpoczyna się przygodami w Egipcie. Autorka wymyśliła sobie polsko-angielskich przyjaciół w książce, ponieważ obok szkoły jej syna jest placówka, do której razem z polskimi uczęszczają dzieci różnej narodowości i wszyscy świetnie się ze sobą dogadują. Stelmaszyk przyznaje, że wychowała się w zupełnie innych czasach i o takich przyjaciołach mogła sobie tylko pomarzyć.

Zwykle zbieram materiały z dużym wyprzedzeniem. Jeśli sama byłam w jakimś miejscu przygotowuję również zdjęcia dla ilustratora, pana Jacka Pasternaka. To ułatwia mu pracę, sprawia też, że akcja staje się bardziej realistyczna. W trakcie pisania trzeciego tomu Kronik byłam akurat w Wiedniu, więc również mogłam zdobyć trochę ciekawostek.

—Agnieszka Stelmaszyk

Rozpoczynając pracę nad cyklem, Stelmaszyk miała rozpisane pomysły na siedem tomów. Nie spodziewała się, że czytelnicy tak polubią bohaterów Kronik. Gdy zaczęła się zbliżać premiera ostatniego zaplanowanego przez nią tomu, autorka zaczęła dostawać mnóstwo listów i petycji z prośbą o kontynuację. A ponieważ sama również zżyła się z bohaterami, postanowiła kontynuować pisanie serii.

W 2020 roku seria Kroniki Archeo obchodziła swoje 10. urodziny. Do tej pory ukazało się dwanaście tomów cyklu, a w całej Polsce sprzedano ponad 500 tys. egzemplarzy.

Koalicja Szpiegów[]

Pomysł na Koalicję Szpiegów pojawił się podczas wizyty autorki w Berlinie. Tego dnia popijała herbatkę niedaleko Bramy Brandenburskiej, naprzeciw hotelu Adlon. Przed hotelem zatrzymało się akurat kilka limuzyn, a z jednej z nich wysiadł mężczyzna wyglądający na arabskiego księcia. Jego żonę i syna przywitano bukietami kwiatów, a cała ulica przed hotelem była zablokowana tak długo, aż wyniesiono z limuzyn kilkanaście walizek oraz innych bagaży. Z hotelowego balkonu zerkał na ulicę zabawny jegomość z wydatnym brzuszkiem. Obok autorki siedzieli młodzi Japończycy i głośno ze sobą rozmawiali, śmiejąc się do rozpuku. Stelmaszyk wyobraziła sobie wtedy historię szpiegowską, która w połączeniu ze wszystkimi poprzednimi obserwacjami przerodziła się później w Koalicję Szpiegów.

Tłumaczenia[]

Wiele pojedynczych książek, jak i całych serii autorstwa Agnieszki Stelmaszyk ukazało się poza granicami Polski nakładem różnych wydawnictw. Książki autorki ukazały się już w językach azerskim, czeskim, estońskim, fińskim, litewskim, niemieckim, rosyjskim i ukraińskim. Poniższa mapa przedstawia wszystkie książki Agnieszki Stelmaszyk dostępne w innych językach niż polski (stan na grudzień 2020).
Tłumaczenia zagraniczne (2019) 1

Hinkul na bezkociej wyspie był pierwszą książką Agnieszki Stelmaszyk, wydaną w innym języku niż polski. W roku 2016, wydawnictwo Vivat Publishing wydało rosyjską i ukraińską wersję książki.

Seria Kroniki Archeo cieszy się dużą popularnością za granicą. W roku 2017 litewskie wydawnictwo Nieko Rimto wydało pierwszy tom serii w języku litewskim. Seria okazała się na Litwie dużym sukcesem i do tej pory ukazało się tam pięć tomów.

Pierwsze pięć tomów ukazało się również w języku ukraińskim nakładem wydawnictwa Чорні вівці. Azerskie wydawnictwo 3 Alma wydało na razie pierwsze pięć tomów w języku azerskim. Nie wiadomo, czy kolejne tomy ukażą się w Azerbajdżanie. Z kolei wydawnictwo CPress wydało pierwsze dwa tomy serii w języku czeskim.

Azerskie wydawnictwo 3 Alma wydało również wszystkie tomy z serii Biuro śledcze. Tomuś Orkiszek i partnerzy oraz pięć tomów serii Klub Poszukiwaczy Przygód w języku azerskim. Pierwszy tom Biura śledczego ukazał się również w Estonii, nakładem wydawnictwa Felistella. To samo wydawnictwo przetłumaczyło też i wydało książkę Nieustraszona Babcia Adela i kosmiczna przygoda. W 2020 wydawnictwo Felistella wydało dwa tomy serii Już czytam!.

W roku 2020 pierwszy tom serii Przypadki kociej gromadki został wydany w Finlandii przez wydawnictwo Aurinko Kustannus. W lipcu tego samego roku pierwszy tom serii ukazał się również w języku litewskim w wydawnictwie Nieko Rimto. 29 lipca 2020 swoją premierę miało niemieckie wydanie pierwszego tomu serii, wydane przez wydawnictwo FISCHER KJB. 20 sierpnia 2020 roku tom pierwszy ukazał się w języku ukraińskim nakładem wydawnictwa Чорні вівці.

Książki Agnieszki Stelmaszyk[]

Tytuł Ilość tom.  Okres wydawania (Polska) Rodzaj wydania Wydania w innych językach
Mali Agenci. Dziecięcy świat przygód 1 2007 okładka twarda
Opowiadania z morałem

 / Opowiadania z morałem

1 + 1 2007, 2013 okładka twarda
Już czytam! 12 + 12 2009, 2016 okładka miękka język estoński

Świąteczna opowieść / Niezwykłe święta Kornelii Niezwykłe święta Kornelii

1 + 1 + 1 2009, 2015 okładka twarda
Hinkul na bezkociej wyspie 1 2010 okładka twarda język rosyjskijęzyk ukraiński
Kroniki Archeo 12 + 2 2010 - aktualnie okładka twardaaudiobook język azerski, język czeski, język litewskijęzyk ukraiński
O smoku, który chciał zostać rycerzem 1 2012 okładka twarda
Kto mnie przytuli? 12 + 4 + 12 2012, 2016, 2017 - 2018 okładka miękka, audiobookokładka twarda
Tata i ja 1 2013 okładka twarda
Koalicja Szpiegów 3 2013 - 2014 okładka miękka
Hotel pod Twarożkiem 1 2014 okładka twarda
Biuro śledcze. Tomuś Orkiszek i partnerzy 7 2014 - 2016 okładka twarda język azerski, język estoński
Terra Incognita 3 2014 - 2015 okładka miękka
Klub Poszukiwaczy Przygód 5 + 3 2014 - 2016, 2019 - aktualnie okładka miękka język azerski

12 ważnych praw. Polscy autorzy o prawach dzieci / 12 ważnych praw. (nowe wydanie)

1 + 1 2015, 2017 okładka twarda
Odyseusze 3 2016 - 2017 okładka miękka
Nieustraszona Babcia Adela i kosmiczna przygoda 1 2016 okładka twarda język estoński
Opowieści spod czereśni 1 2016 okładka twarda
Michałek i pudełko niespodzianek 1 2017 okładka miękka
Imaginarium 2 2017 - 2018 okładka miękka, audiobook
Buntalki 1 2018 okładka twarda
Przypadki kociej gromadki 2 2018 - 2020 okładka twarda język fiński, język litewski, język niemiecki, język ukraiński
Mazurscy w podróży 4 2019 - aktualnie okładka twarda, audiobook
Klub Przyrodnika 1 2021 - aktualnie okładka miękka

LEGENDA[]

Znak (sym.) Wyjaśnienie/tłumaczenie:
Odyseusze Pogrubione tytuły oznaczają serie, które są prowadzone dotychczas (nowe tomy wciąż się ukazują).
3 (4) Liczby w nawiasach oznaczają całkowitą ilość tomów zapowiedzianych w serii. Liczba znajdująca się przed nawiasem (w tym wypadku - 3) oznacza ilość tomów z liczby zapowiedzianych, jakie już zostały wydane.
+

Znak "+" oddziela wydania oryginalne od książek, które ukazały się ponownie, w formie nowego wydania (nowa okładka, zmieniona treść, inne wydawnictwo) albo od tomów specjalnych wydanych w ramach serii.

okładka twarda

Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w oprawie (okładce) twardej.
okładka miękka Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w oprawie (okładce) miękkiej.
audiobook Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w postaci audiobooka.
język azerski Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku azerskim.
język czeski Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku czeskim.
język estoński Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku estońskim.
język fiński Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku fińskim.
język litewski Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku litewskim.
język niemiecki Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku niemieckim.
język rosyjski Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku rosyjskim.
język ukraiński Książka (w wypadku serii - cała seria, lub jej część) została wydana w języku ukraińskim.
Największą radość sprawia mi pisanie dla dzieci. Może kiedyś, gdy dojrzeje we mnie jakiś temat, napiszę coś również dla dorosłych. Ale póki co, pozostanę wierna moim młodszym czytelnikom.

—Agnieszka Stelmaszyk